-- Kendime Meydan Okuma Serileri, Yazılar

Kendime Meydan Okuma: 30 Gün Boyunca Müzik Dinlememek (Sonuç)

Bir şeyin hayatımızdaki önemini anlamanın en etkili yolu ondan bir süre uzak kalmak aslında. O yüzden sevdiğimizden uzak kaldığımızda en çok o zaman değerini anlıyoruz. İşte o yüzden okuldan mezun olduktan sonra geçen günlerimizden en saçma olanlarını dahi özlüyoruz. Yaşadıklarımızın ve sahip olduklarımızın içindeyken onlara karşı gerçek hislerimizi ve üzerimizdeki etkilerini anlayamıyoruz. Biraz mesafe ve biraz onsuz geçen süre bize onu daha iyi anlatıyor aslında. Müziksiz geçen 1 ayın sonunda, müziğin hayatımdaki etkisini tamamıyla kavradığımı düşünüyorum.

Aklımın ucundan bile bu kadar uzun süre müzik dinlemeyeceğim geçmezdi. Bununda bir ilki varmış meğerse. Şu 30 gün boyunca hatta daha da fazlasında hiçbir platformdan sevdiğim bir şarkıyı açıp dinlemedim. Evet o en son rastladığım ve çok hoşuma giden şarkıyı hiç oynatmadım. Ve evet… blogumda da paylaştığım playlistlerin hiçbirini dinlemedim. İlk haftalarda müzik dinlememe serisinde olduğumu kendime sürekli hatırlatmam gerekti ancak daha sonra hayatımı müziksiz şekillendirmeye başladım. Süreçteki hislerimden 2. hafta yazısında bahsetmiştim o yüzden şimdi hızlıca seri sonuçlarına geçeceğim.

İlk olarak söyleyeceğim müzik dinlemeden yaşayabiliyoruz hocam bu kesin. Eğer müzik endüstrisinde çalışıyorsan ya da aşırı derecede bir müzik grubunun hayranıysan bu cümlelerimi duyar duymaz itiraz edeceksin ama evet öyle, müziksiz yapabiliyoruz hocam. Yani müzik yaşamsal bir ihtiyaç değil kesinlikle. Lütfen şarkıları ve sanatçıları gözünde çok büyütme. Onlarsız yapamazsın deme, nasıl o şarkıyı dinlemezsin deme. Evet çok popüler bir şarkı olabilir, dünyanın yarısı dinlemiştir belki de o parçayı. Ancak dünyanın diğer yarısı o şarkıyı dinlemeden hayatına devam ediyor şu anda… Eski zamanlarda enstrümanlar olmadan da yaşıyordu insanoğlu. Kuşların sesini dinliyordu, bir nehrin akışını dinliyordu… Müziğe ihtiyacı yoktu, şimdi de yok aslında. Bu seri benim ön yargılarımı yıkmamı sağladı. Müzik dinlemeden çalışamayacağımızı, sakin bir müzik dinlemeden huzurlu olamayacağımız düşüncelerinden hepsinden kurtulmamı sağladı.

Seri boyunca ikinci olarak farkettiğim ise duygusal dünyamdaki dalgalanmalar hemen hemen kesildi. Bir gün çok mutlu, bir gün çok üzgün değildim daha fazla. Uçlarda yaşamadım hislerimi. Karmaşık olmayan net bir süreç oldu aslında. Bir şeyleri kafaya takmamak için hareketli müzikler dinlemedim, aynı zamanda kafamı dinlemek için sakin müziklerde açmadım. Hissettiklerim tam olarak o anda hissettiklerim idi, dış etkenlerin tarafından yoğunlaştırılmamış saf duygulardı hepsi.

Müziksiz kısa yaşantımdaki son tespitim ise zihnim bulunduğum anın içindeydi her zaman. Otobüsteyken tam olarak otobüsün içindeydim, yaşlı kartıyla ekmek almak için otobüse binmiş amcanın yanında oturuyordum, kulaklığımdaki adele şarkısındaki “other side” da değil. İnsanların içinde yürürken tam olarak onların arasındaydım, hey there delilah parçasındaki “new york city”de de değil. Kalabalıktayken gelen uğultu gerçekti, sakin sokakta yürürken ki adımlarımın sesi de öyle. Yalnızken odamda kendimleydim, şarkı sözleriyle eşlik eden üçüncü bir kişi daha yoktu yanımda. Dinlediğim yalnız bir kişi vardı.

Bu kadar gerçeklerle yüzleşmek istemeyiz, genelde çözemediğimiz şeylerden kaçmak isteriz. Bir uğraş buluruz kendimize, dışarıya çıkarız ya da bir müzik açarız. Baş başa kalmak istemeyiz sorunlarımızla ve hissettiklerimizle. Olabildiğince gücümüzle kaçarız kendimizden. Bugünlerde kaçmakta çok kolay zaten interneti olan bir cihazının olması yeterli zihnini farklı şeylerle meşgul etmek için. Bu kaçışların hepsi geçici aslında. Kafa dağıtmak için izlediğimiz filmlerin süresi sınırlı, tekrar tekrar dinleyip eskittiğimiz şarkıların melodileri hep aynı.

Bu seride basit bir şekilde amaçsızca müzik dinlememek değildi hedefim. Asıl amacım kendimi dinlememek için kendimi kandıracağım etkenleri azaltmaktı. Bunların en başında ise yoldayken, okuldayken, hatta yatmadan önce ve sonrasında dinlediğim müzik geliyordu. 30 gün boyunca müzik dinlemedim. Ve biliyor musun artık müzik dinlemeyi aramamaya başladım.

Sizlere sonuç olarak müzik dinlemeyin demiyorum. Kendinizi dinleyin… Kendinizi dinlemek için elinizden gelen her şeyi yapın. Müziklerin, filmlerin ve çevrenizdeki insanların etkisinde yaşamayın hayatınızı. Hepsi o kadar yapay ki aslında. Cevapları dışarıda aramayı bırakın. Kendinize dönün ve kendinizde arayın hakikati. Her arayan bulmaz ama bulanlar arayanlardır.

Sevgiyle kalın,
ABE


Kendime Meydan Okuma: 30 Gün Boyunca Müzik Dinlememek

<< Giriş Yazısı 2. hafta Sonuç Yazısı

Bloga e-posta ile abone ol

Bu bloga abone olmak ve e-posta ile bildirimler almak için e-posta adresinizi girin.

Bir Cevap Yazın

  1. 3 haftaya yakındır bende müzik dinlemiyorum.yaşadığım duygular aynı.kendimi çevremi hissetmeye başladım.resmen müzik beni uyuşturuyormuş bunu anladım.artık dinleyeceğimi zannetmiyorum.müziksiz hayat hoşuma gitti.

    • Müziğin üzerinizdeki etkisini farketmek için çok iyi yapmissiniz. Uzun sure dinlemedikten sonra müzik anlayışınız çok degisiyor

  2. Merhaba,

    Blogunuza tevafuken denk geldim. Benzer bir challenge ı da 30 gün veya gece boyunca Kuran-ı Kerim dinleme üzerine yapmanızı öneririm. Rüyalarınızda ve gün içinde dilinizin ve zihninizin sürekli olarak Kuran-ı Kerim okuduğunu göreceksiniz. Farkında olmadan sık okunan ayetler ezberlenmeye başlıyor. Duygusal yansımaları ise apayrı…

    • Bahsettiginiz challenge gibi uzun bir suredir yatmadan once youtube’dan mealiyle birlkte Kur’an dinliyorum. Dediginiz gibi bazi sureleri sadece bu sekilde ezberlemeye basladim. Kur’an’in anlami kadar kelimeleri de bir o kadar vurgulu ayrica. Bazi geceler dinlemedigimde uyuyamiyorum. Kesinlikle onemli bir noktaya deginmissiniz. Eger sizde dinliyorsaniz, kiraat olarak Nasser Al Qatami’yi bi dinlemenizi oneririm 🙂 Selamlar.

  3. çok dogru muzik dinlemek depresyon yapıyor bundan 100 yıl 200 yıl önce müzikmi vardı intarnetmi vardı insanlarımız o zamanlarda daha mutlu yaşıyordu şimdiki halimiz ortada

  4. Nouman ali khan’ın (Dirilt Kalbini) kitabında okumuştum. Müzik insanı Allahtan uzaklaştırıyormuş.Yani müzik dinledikten hemen sonra ibadet edesimiz gelmediğini söylemeye çalişiyordu. Farkettim ki gerçekten öyle. Ruhu sakinleştirmek istiyosak kuranı dinleyebiliriz. Müziğin ruhu sakinleştirdiği sözleri sizin de dediğiniz gibi kalıplaşmış düşüncelerdir.