-- Yaşam

Dertlerden Yürümek

Öyle bir ilaç ki, herhangi bir yerde herhangi bir zamanda kullanabilirsiniz. Aç ya da tok olmanız fark etmiyor. Denemek için birilerinin yanınızda olmasına gerek yok. Nasıl kullanıldığı birkaç kelime ile anlatılacak kadar basit. Etkisini başladığınız anda görebilirsiniz. Hem bedeninize hem de ruh halinize iyi geliyor. Hiçbir yan etkisi yok. Bu yazıda en kadim tedavi yöntemlerinden birinden bahsetmek istiyorum. Yürümek.

Yürümenin bilimsel faydalarını anlatmak için yormadım sizleri buraya kadar. Kısa bir google araması ile tüm faydalarına ulaşabilirsiniz. “Yürüme” nin kendisine bir teşekkür yazısı aslında bu.

Duvarlarla mücadeleyi bırakalı uzun zaman oldu. Ne zaman üzerime gelseler kendimi adımlamaya verdim. Metrelerce kilometrelerce. Zihnim ve kalbim duruluncaya kadar yürüdüm. Bir yere varmak için değil. Zorluklara karşı “durmak” için yürüdüm.  Kızgın bir savaşçı olarak başlayıp, bilge bir lider olarak biten yürüyüşler diye dile getirmiştim bir yerlerde.

Önce dertlerle yürüdüm şimdi ise dertlerden yürüyorum. Kaçmak için değil, benimle yürümek isteyen her duyguyu yanımda taşıdım. İlerledikçe yeni duygular misafir etmek için diğerleri ayrıldı benden. Yolda olduğumu hatırlamak için yürümeye devam ediyorum.  

Yürümek lazım sevgili dostlar. Dur diyen her şeye karşı yürümek. Koş diyen her şeye karşı yine yürümek. Her ne olursa olsun yürümeye devam etmek.

Yürüyüşlerime şahit olan tüm mekanlara, yollara ve melodilere minnettarım. Yeni yolların hakkını vererek hep beraber yürümek dileğiyle.

Sevgiyle kalın,
ABE.

Bir Cevap Yazın

12 Yorum

  1. Farkına varmadığımız bir ilaçmış yürümek. Gecenin sessizliğinde bu satırları aklımdan geçirip güzel bir yürüyüş yapacağım. Teşekkürler

  2. Bazen dertler de yürütmüyor, olduğun yere çakılıp kalıyorsun. Yürümek için de zamana ihtiyacı oluyor insanın. Nitekim yaşanılan acılardan sonra ruhta oluşan ağırlık yürümekte bile mecal bırakmıyor insana. Yürüyor görünüyorsun ama yokuş çıkar gibi bir ağırlıkta. Beden, ruhtaki tüm ağırlığı hissediyor. Birgün de duvarlarla mücadeleyi bırakamayan kişiler için bir yazı yazabilirsiniz. Kaleminize sağlık.

    • Sizi anlıyorum. Duvarlar daha güçlü. Kendinizi dışarı atmaktan başka çare yok. İlk adım zor olabilir ama yürüdükçe toparlayacaksınız

  3. 4. Paragrafta bir tökezledim. Benim yürümeye ek olarak tavsiyem: durmak* Yürümek zorunda hissetmemeli insan. Durup sadece seyretmek bambaşka bir deneyim.

  4. Teşekkürler. Kaldırımların daha geniş olduğu bir İstanbul diliyorum. Esnaflar tarafından (benim dükkanın önü) diye işgal edilmeyen. Kaldırımları geniş olan semtler gelişmiş, ticareti iyi semtler.

  5. Ben öfkeliysem koşmayı tercih ediyordum önceden ama artık yetişkinliğe de adım atınca daha sakin, daha yavaşça yürüyorum düşüncelerimi kaçırmamak için

  6. Son 2-3 senedir her şey üstüme koşmaya başladığından beri çok fazla yürüyorum . Her gün ortalama 7-8 km . Arkadaşlarım şaşırınca kendimden şüphe ettim acaba bir sıkıntım mı var diye . Bana o kadar iyi geliyorki kelimelere dökmek imkansız . Google da aradım böyle bir yazı bulmak ümidiyle , benden birileri var mı diye . Burası çıktı çok memnun oldum yürümeye devam . ( Ama Ankara da yürümek çok başkadır )