-- Yaşam, Yazılar

Boşluk

Galaksiler büyüklüğünde bir boşluk koymuşlar içimize. Kocaman dünyalar sıkıştırsan da yine kalır boşluklar yanında. Arzular, nefretler, mutluluklar, hüzünler, insanlar, eşyalar ne atarsan at içine fark etmez. Zamanla büyür büyür ve yok eder içine atılanları. Kim koydu bu boşluğu içimize?

Sonlu hayatımızda, sonsuz bir boşluk bu. Dolmayan ve yetinmeyen bir boşluk. Herkes farklı şeyler koymayı dener bu boşluğa.

Kimi işini koymaya çalışır. Harcar gününün çoğunu doldurabilmek için boşluğu. İşinde ne kadar çok yükselirse o kadar çok dolduracağını zanneder. Günler birbirini kovalar, yeni işler birbirini getirir. Boşluk yutar geçen günleri.

Kimi eşini koymaya çalışır. Eşiyle kaplamak ister içini. Onun kaybetmemek için her şeyi yapar. Bilmez ki insandır o da. Değişkendir ve geçicidir. Dolmaya çalışan içindeki boşluk yine yetim kalır.

İnsan hoşuna giden ne varsa atar içine. Etkinlikler, müzikler, filmler, diziler, oyunlar. Ne kadar çok şey atarsa o kadar çok dolacakmışcasına atmaya devam eder. Bunlar devasa boşluk içinde biriken toz tanecikleri gibidir. Ne denersen dene dolmaz.

Benim için boşluk doldurmak amacıyla bir şeyler yapmaktan vazgeçeli çok oluyor. Çünkü pek çok şeyle denedim doldurmayı içimi. Bazen o kadar yaklaştım ki tamam budur dedim ama zaman geçti… Boşluk yok etti yine içindekileri.

Kim koydu bu boşluğu içimize?

Tasarım bu boşluğun asla dolmaması üzerine miydi yoksa?

Boşluğun içine bir şey koymayı bırakıp neden dolmadığını düşünmemiz için miydi?

Bu hayattaki hiçbir şeyin onu dolduramayacağını bilmemiz için miydi?

Hayatımızı ne için yaşadığımızı sorgulamamız için miydi yoksa? Düşünmek lazım

Boşluğu doldurmaya çalışanlar değil onu anlamaya çalışanlardan olmak dileğiyle.

Sevgiyle kalın,
ABE

Bir Cevap Yazın

  1. İnsanın bu boşluğu daha derinden hissettiği bazı dönemeçler oluyor. Bazen cidden dolduğunu düşünüyosun farklı şekillerde yama yaptığını falan… O şeyin boşluğu kapatmaya yetmediğinde ya da zamanla gidince boşluğu daha da açtığını farkettiğin de kabulleniyosun.
    Bu boşluk üzerine çok düşünüp birşeyler yazmıştım bu yıl bugün tesadüfen maile girdim çok güzel yazmışsın ve bir kez daha içimizdeki ile yalnız olduğum gerçeğiyle yüzleştim
    Sevgiyle kal.

  2. yaşamaya devam edebilmemizin en sağlıklı yolu o boşluğun varlığıdır belki de.. dolması durumu bize ne sağlayacaktı ki?

    zihinsel sorgularımızın devam etmesi dileğiyle..teşekkürler

  3. Harika, cok begendim.

    Insan ancak Allah`i ve yarattiklarini (kainati / alemleri) anmakla /anlamakla/okumakla rahatlatir/ferahlatir icindeki boslugu, anlam kazandirir icindeki bosluk gorunumlu miknatisa, aslinda miknatisin dogal cekimine karsi koymadigimiz zaman yani fitratimiza ihanet etmedigimiz zaman icimizdeki bosluk bizi ilahi miktasina dogru cekiyor.

  4. Yazılarınıza tevafuken rastladım.. İlk minimalizim yazisindan sonra diğerlerine bakmak nasib oldu. Birbirinden istifadeli yazılar için Allah razı olsun 🌼